چهره ی هیچ کس دست خودش نیست.

پس هیچ گاه از آن ایراد نگیرید...

همه زیبا هستند اما هر کس قادر به دیدن آن نیست.

.

.

.

.

شاید من پر از عیب باشم اما تو هم نیستی!

پس برو پیش از شمارش عیب های من

عیب های خود را بشمر...

.

.

.

.

.

گذشته هایت را ببخش زیرا آنها همچون کفش های کودکی ات

نه تنها برایت کوچک اند...

بلکه تو را از گام برداشتن های بلند باز می دارد.